We verloren de rechtszaak. Maar de strijd om een open internet is nog niet voorbij!

FREEDOM NIEUWS
,
1

Drie jaar geleden verbood de EU Russische staatsmedia zoals RT en Sputnik. Begrijpelijk, gezien de situatie destijds. Maar hoe het gebeurde zonder transparantie en zonder rechterlijke toetsing, dat raakt aan iets fundamenteels: censuur zonder transparantie.

Samen met A2B Internet, BIT, NVJ, Bits of Freedom en de Europese Federatie van Journalisten (EFJ stapten wij naar de rechter. Niet omdat we RT of Sputnik verdedigen, maar omdat we geloven in persvrijheid, rechtsstatelijkheid en een open internet. De rechter oordeelde anders.

Maar dat betekent niet dat het gesprek voorbij is. Integendeel.
We willen in hoger beroep. Want als dit besluit zonder enige rechtsgang blijft staan, zetten we de deur open naar willekeur en ongecontroleerde machtsuitoefening. Dat mogen we niet laten gebeuren.

Maar dat kunnen we niet alleen. Een hoger beroep kost geld. Veel geld. Wil jij helpen om deze zaak verder te brengen?

In deze video leggen we uit waarom deze strijd cruciaal is voor iedereen die waarde hecht aan een vrije samenleving:
Bekijk de video en deel hem als je vindt dat macht altijd uitlegbaar en controleerbaar moet blijven.

Steun ons werk. Draag bij aan het hoger beroep. Help mee om te zorgen dat censuur niet stilletjes genormaliseerd wordt.

Steun ons via info@foic.nl

Zie het oorspronkelijke bericht op https://freedom.nl/nieuwsartikel/we-verloren-de-rechtszaak-maar-de-strijd-om-een-open-internet-is-nog-niet-voorbij
1 like
2

Nee, roeptoeteren dat het hier censuur betref , is vooral valselijke stemmingmakerij dat het hier een issue zou zijn aangaande (pers)vrijheden of aantasting van rechten.

Het is wegkijken van de werkelijke reden van een rechtsstatelijke uitsluiting waarbij Russisch gecontroleerde staatsmedia, primair op grond van economische uitgevaardigde sancties niet langer gebruik mochten en mogen maken van EU middelen tot doorgifte.

Die staatsmedia hebben en krijgen simpelweg geen toegang via gereguleerde EU kanalen w.o dus ook DNS-records en websites op het EU grondgebied.

Iemand dat dit wil, kan zonder enig probleem en gevaar zich toegang verschaffen tot die verbannen staatsmedia door simpelweg, een andere DNS te gebruiken.

2 likes
3

Hebben we daar al niet eerder in een ander draadje uitgebreid over gediscussieerd?

Maar even inhoudelijk:
“censuur zonder transparantie”
Is censuur met transparantie geen probleem?

4

Freedom c.s. ervaren hier de opgelegde DNS restricties als zijnde censuur. Beperkingen die indirect een technisch gevolg zijn van EU sancties om op die wijze, operaties van de Russische Staat(sbedrijven) te treffen.

Freedom, als aanbieder van o.a. een DNS dienst in de EU, mag in haar uitvoering simpelweg geen registraties opnemen die verwijzen naar -of platform bieden aan verboden organisaties en/of verbonden activiteiten.

Dan gaan raaskallen over aantasting van (pers)vrijheden, willekeur of ongecontroleerd machtsuitoefening; is klinkklare onzin.

1 like
5

Ik ben geen moderator, mijn opmerking is algemeen
bij het item hier… …
Omwille van een goede overleg-sfeer hier
vraag ik iedereen graag om alsjeblieft te redeneren op basis van feiten en visies; die kun je naast elkaar leggen en anders beoordelen/wegen.

De inbrenger is gewoon een mede- :spraydot: -community-lid.
Wil ieder proberen dat hoog te houden ?

Dus laten we het niet op-de-mens spelen.

(Dat vind ik in ieder geval prettiger lezen)

3 likes
6

Nee, sorry. Ik begrijp het doel en nut van die zaak, maar Freedom heeft alle menskracht en middelen nodig om als provider in veilig vaarwater te komen. Laat tot het zover is, het activisme even over aan Bits of Freedom, NVJ enz.

8 likes
7

Vanwaar de keuze om op te roepen tot het zenden van een e-mail? Wordt er op dit moment alleen gekeken naar grote financiële bijdragen? Als het ging om een crowdfunding zou ik zeker bijdragen, maar ik ben niet kapitaalkrachtig genoeg voor een grote bijdrage, en dan vermoed ik dat het sturen van een e-mail alleen maar tot verspilde tijd van de ontvanger leidt.

8

Laat tot het zover is, het activisme even over aan Bits of Freedom, NVJ enz.

Één van mijn redenen om voor Freedom te kiezen en Freedom te steunen is juist vanwege dit activisme. Ik zal daar vast niet de enige in zijn; Freedom Internet doet hier precies waarvoor ik ze gekozen heb.

1 like
10

Helemaal eens met beiden!
De veiligheid dmv 2FA moet eerste prioriteit zijn!

11

Wel een beetje benieuwd of -en zo ja FOIC voldoende financien (€70K) heeft kunnen aantrekken om haar hoger beroep te gaan voeren ?

Los hiervan lijkt het mij zinnnig dat Freedom zelf haar ideologisch activisme beperkt tot technische vormgeving die ieders vrijheid tot een zelf gekozen beleving laat komen.

12

Thanks allemaal voor jullie reacties. Kritisch, steunend of sceptisch – allemaal waardevol, dus ik neem de tijd om erop in te gaan.

Eerst even over 2FA:

Yes, jullie hebben helemaal gelijk dat daar werk aan de winkel is. Dat weten we, en daar zijn we ook mee bezig. In de nieuwe Mijn Freedom-omgeving (die we aan het bouwen zijn, helemaal los van Soverin) zit standaard 2FA ingebouwd. Geen halve oplossingen, gewoon fatsoenlijk geregeld. En met die omgeving kunnen we ook veel sneller ontwikkelen en verbeteren dan nu het geval is.

Over de rechtszaak:

Ja, het klopt dat het voelt als activisme. Dat is het ook. Maar activisme hoeft niet te betekenen dat we onze andere taken laten versloffen. De rechtszaak is grotendeels gefinancierd vanuit FOIC – dus niet uit abonnementsgeld – en de juridische kant wordt gedaan door juristen, niet door onze developers of helpdesk.

We zijn een kleine club, dus natuurlijk doet het iets met onze aandacht en energie. Maar voor mij geldt: als je zegt dat je ergens voor staat, moet je er ook voor durven vechten. We willen niet per se RT verdedigen (echt niet), maar we willen dat zo’n besluit transparant en democratisch genomen wordt. Via het parlement. Niet via een achterdeur.

En ja, dit is censuur. Letterlijk.

Je mag het ermee eens zijn, maar laten we wel de juiste woorden gebruiken. Als de overheid mediakanalen verbiedt, dan heet dat censuur. En daar mag je dan nog steeds 100% achter staan – dat doen wij in sommige gevallen ook – maar we willen dan wél dat het netjes verloopt. Geen shortcut langs de rechtsstaat.

Over extra bijdragen:

Goeie vraag. Het is fantastisch dat er klanten zijn die ons extra zouden willen steunen, en het is eeuwig zonde dat we die mogelijkheid dan niet bieden. Wat mij betreft moeten we daar zeker werk van maken en komt er zeker een laagdrempeliger alternatief aan.

Tot slot:

Freedom is én een ISP, én een club met principes. Die combinatie is soms ingewikkeld, maar ook precies waarom veel mensen bij ons zitten. De rechtszaak gaat niet alleen om deze blokkade, maar om het grotere plaatje: als je nu geen grenzen stelt aan hoe ver macht kan reiken, dan ben je straks te laat.

Zoals iemand anders het mooi zei: liever nu een juridische tik, dan later een klap van de geschiedenis.

6 likes
13

Dat ‘censuur’ blijft als cēnsēre een interpretatie kwestie met daarbij of dit het doel of een gevolg is van overeengekomen beleid als keuze.

Iets, dat welles/nietes, ook FOIC ook zal gaan (be)merken bij/in de rechtszaak. Media-uitingen zijn inhoudelijk niet verboden.
De betreffende nieuwskanalen zijn verder op andere wijze - dan via daartoe ingerichte EU middelen - vrijelijk toegankelijk.

De ondernemingen van Russische staatsbedrijven w.o. die van media, opererend in de EU jurisdictie, zijn op grond van sanctiebeleid verboden.
Hetgeen (indirect) tot gevolg heeft zij zelf dus geen media-exploitatie meer mag voeren en dienstverlenende bedrijven - in de EU - daaraan geen medewerking mogen bieden.

De redenen, in gecontroleerd proces ontstane verbod, staan juridisch buiten het directe exploitatie belang van Freedom als dienstverlener.

Providers en haar klanten, zijn simpelweg geen partij in deze kwestie.
Dat gepassioneerde betrokkenen daarin een andere zienswijze tot eigen beleving hebben, is (mij ook) duidelijk.

4 likes
14

Ik vind een betaalbaar internet voor minder draagkrachtigen, waar ik niet toebehoor, vele malen belangrijker dan het afsluiten van buitenlandse mediakanalen die tot doel hebben om die zelfde open samenleving te ondermijnen en waar, zoals Larry terecht opmerkt, sancties op van kracht zijn.

1 like
16

Freedom houdt zich keurig aan de wet. Het vraagt zich alleen af of de wet wel terecht is. In een werkende democratie is het normaal dat men kritisch is over wat een wetgever besluit.

2 likes
18

Er is geen sanctie WET… er is een directief van de EU raad van ministers van justitie die onderling in een uurtje besloten hebben dat dit doorgevoerd MOET worden.

Een juiste procedure had kunnen zijn: Ga een rechter overtuigen dat er een zaak is… en volg dan de keten tot het EU Hof.
dan moet je dus met steekhoudende argumenten komen ten minste een rechter kunnen overtuigen dat je iets wil laten blokkeren en dat dat geheel volgens bekende spelregels gebeurt… kan een jaar of 2 duren
Een andere juiste procedure kan zijn: Voorstel via Europese parlement waarbij dit voorgelegd wordt aan een grote groep die gemachtigd zijn door alle europeanen om namens hen te stemmen. Dat kan een paar maanden duren… (of een paar jaar als je er teveel van wil maken). Dit is mogelijk de beter weg als er onvoldoende wetgeving bestaat.

Als de route gevolgd wordt die nu gekozen is, en NIEMAND laat dat proces beoordelen, dan kun je nog veel meer van dit soort besluiten verwachten. Niet alleen over censuur, maar ook omdat 60% van de ministers van landbouw vindt dat de boeren in NL wel lang genoeg getreineerd hebben dan kan vanaf morgen de helft van de bedrijven per direct gesloten worden…
(Zelfde proces, alleen maar een ander lastig onderwerp waar een snel besluit voor nodig is…).
Kortom regeren per decreet…, HEEL SOMS kan dat beperkt nodig zijn… (Nood toestand), maar daarbuiten is democratische controle & invloed noodzakelijk. Anders krijg je zaken lieden als Trump, Putin, Xi, Orban, Fico, Lukashenko etc. etc. die hun zin even doordrijven.

1 like
20

Je vergeet von der Leyen in je opsomming.

21

tldr: “One can’t eat the cake without slicing it.”

We leven een representatief democratische maatschappij waar we anderen (laten) kiezen om in dat mandaat, leefregels (op) te stellen. Regels die ons aller belang - en zo mogelijk dat van andersdenkenden - dienen.

Dat iemand het niet eens dat 27 ministers dan beleid maken, is voor discussie vatbaar maar niet kortzichtig af te doen dat dit willekeurig, ondemocratisch of ongecontroleerd zou verlopen.
Laat staan hier de absurdistische vergelijking trekken met een autocratisch Rusland, China of daarin opkomend Hongarije en oploevend USA, die vooral het eigen (populistische) belang willen laten volgen. Belangen die vooral een select geprivilegieerde groep dient.

Burgers in landen van Europa kiezen nog steeds hun Parlement vanwaaruit een Regering in gezonde Coalitie wordt samengesteld, die vervolgens haar Ministers afvaardigt om te komen tot één gezamenlijk overeengekomen EU standpunt.

Waar het vooral fout gaat in menselijk - individueel - denken; dat een wens, elders tegenstrijdige consequenties blijkt te gaan hebben.

Ik zou ook liever hebben gezien dat we als persoon over elke (hoofd)zaak kunnen (in/mee) stemmen. Dan was het niet ondenkbaar dat we als uitkomst; Oekraïne als land, simpelweg de Oekraïne-streek zouden hebben gelaten en de RT’s; een platform toegang te geven om onze principes te destabiliseren met eenzijdig gemanipuleerde berichtgeving.
Berichtgeving die vooral stelt wat HIER zou mankeren aan onze vrijheden zonder verdere discussie op straffe van vervolging hoe ANDERS het DAAR verloopt.

Aangaande persvrijheid is het voor mij surrealistisch dat we een organisatie hun mening laten ventileren zonder dat die organisatie(s) zelf open (wil) staan om haar handelen ter discussie te kunnen (laten) stellen.
In Rusland is sws geen vrije pers mogelijk en dan stellen dat Rusland hier op ons continent wel onze vrijheden zou moet hebben, is op zijn minst tegenstrijdig.

Daarom blijf ik belangstellen waar Freedom als lid van FOIC’s verzet nu precies op uit is. Het verhaal van een “Open Internet” en “onze” belangen (die hier niet de mijne zijn, noch daarover in enige vorm is gestemd) neem ik serieus met een flink korreltje zout.

In het beste geval wil Freedom als principieel gedreven bedrijf, geen opgelegde beperkingen hebben om daarmee ook geen aangegane verantwoordelijkheden te hoeven hebben (met waarin zij als provider naar eigen maatstaf in wil voorzien).

1 like
22

Voor de EU zijn er nog ten minste 27 ministers nodig…, er is ENIGE democratische controle. Bij alle genoemde personen is GEEN gemocratische controle op dit moment.

Dus ne von der Leyen hoort nog niet in dat rijtje thuis.

23

Democratische controle?

Ursula von der Leyen, voorzitter van de Europese Commissie, voerde in het geheim onderhandelingen met farmagigant Pfizer over de aankoop van maar liefst 1,8 miljard doses van het coronavaccin. Zonder mandaat, buiten de officiële kanalen om, en zonder het Europees Parlement hierover in te lichten. Een gang van zaken die exemplarisch is voor een EU-top die zich steeds vaker niets aantrekt van transparantie of democratisch toezicht.

Tot op de dag van vandaag weigert de Europese Commissie openheid van zaken te geven over de exacte kosten van de deal. Vragen van Europarlementariërs worden genegeerd of afgewimpeld. De Commissie hult zich in stilzwijgen, alsof het hier geen publieke middelen betreft maar een privé-aangelegenheid.

Daarbovenop komt een opvallend belangenconflict: Von der Leyens echtgenoot, Heiko von der Leyen, is medisch directeur bij het Amerikaanse biotechbedrijf Orgenesis. Hoewel hij formeel niet betrokken was bij het Pfizer-contract, is het op z’n minst opmerkelijk dat de echtgenoot van de Commissievoorzitter een sleutelpositie bekleedt in een sector die direct profiteert van grootschalige vaccindeals.

Alles wijst erop dat de Europese Commissie, onder leiding van Von der Leyen, bewust probeert democratische controle te omzeilen en zelfs het aanzien van belangenverstrengeling daarbij op de koop toe neemt.

24

Dus zijn rechtszaken hierover noodzakelijk!